Zelfs de ‘stoutste’ studentenbreinen durfden begin dit academiejaar niet dromen dat er een pandemie zou uitbreken, waardoor de scholen en universiteiten over zouden stappen op afstandsleren. In aanloop naar vrijdag 13 maart waren er heel wat speculaties in de wandelgangen te horen. Van ‘in quarantaine blijven op de kamer en roomservice door Sodexo’ tot ‘het sluiten van de school, waardoor iedereen gratis en voor niks zijn diploma zou krijgen’, je kon het zo zot niet bedenken.
Hier zitten we dan, weliswaar in een heel ander scenario. Op 13 maart werd beslist dat de KMS-studenten vanaf maandag 16 maart thuis moesten studeren. De lessen en testen zouden online verder gezet worden. De eerste dagen van de e-learningperiode was ik volledig gedesoriënteerd. Het strakke KMS-schema werd vervangen door iets wat aanvoelde als leegte. Van discipline zoals vroeg opstaan, propere bottines, dagelijks scheren, vlaggengroet… kwam weinig in huis. Opstaan om 06.30 u werd ineens uitslapen tot 10 u en studeren tijdens de vrije uren werd al snel vervangen door tuinieren. Het voelde een beetje als vakantie, maar dan toch met heel wat onzekerheden. Vragen zoals ‘wat met de examens?’ of ‘zullen we op militair kamp moeten in juli?’ spookten door de hoofden van bijna elke student.
Al snel stond mijn wekker terug om 08.00 u, toen de lessen ‘tactische militaire sensoren’ van kolonel Vandewal op BELADL (het online leerplatform waarmee de KMS werkt) verschenen. Het tempo waaraan de kolonel lesgeeft is -ook online- nog steeds hetzelfde. Kort nadien volgden ook kolonel Kalajzic en kolonel Van Lembergen met een heleboel opdrachten, groepswerken en presentaties. Laten we bovendien de sportsessies en loopprogramma’s van de sportsectie niet vergeten. Met educatieve, doch humoristische filmpjes op hun instagrampagina weten ze ons ook tijdens de coronaperiode sportieve prikkels te geven. Sport is zeker geen probleem in deze tijden van isolatie. Ik wissel workouts af met lange duurlopen en recuperatietrainingen. Eigenlijk vind ik sporten met de sportmeesters veel aangenamer en uitdagender, maar met wat goede wil is de conditie onderhouden geen groot obstakel.
Wat ik het meeste mis, zijn het sociale contact met vrienden en medestudenten, de dinertjes op restaurant in het centrum van Brussel na een dag zwoegen op de schoolbanken en de interactie met de verschillende promoties en het kader.
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik veel liever op Campus Renaissance les volg. Alles is veel reëler dan het online studeren, dat me persoonlijk niet echt ligt. Het leven op de KMS is zo anders dan het leven thuis. Wat ik het meeste mis, zijn het sociale contact met vrienden en medestudenten, de dinertjes op restaurant in het centrum van Brussel na een dag zwoegen op de schoolbanken, de interactie met de verschillende promoties en het kader… en ga zo maar door.
Ik ben ervan overtuigd dat een periode zoals deze een echte leerschool is, zowel voor de KMS als instituut als voor de studenten. Zo heb ik geleerd dat de manier van communiceren uiterst belangrijk is. Niks is onaangenamer dan een overvolle mailbox met nietszeggende, onbelangrijke mails, die evengoed via een telefoon of een WhatsApp-bericht kunnen afgehandeld worden.
Wat nu primeert is uiteraard de gezondheid van iedereen en vooral van de zwakkeren onder ons. Van al de rest moeten we gewoon het beste maken. Wanneer dit alles achter de rug zal zijn is nog niet bekend, maar de eerste week terug op de campus zal opnieuw een hele aanpassing vergen. Ik kijk alvast uit naar het gelukkig weerzien en het hervatten van de ‘normale’ gang van zaken.
Adjudant KBO Arvid De Dapper - 157 Sociale en Militaire Wetenschappen
Ajouter un commentaire