Zaterdag 29 februari vertrokken wij op ons Erasmusavontuur naar de militaire school in Wroclaw, Polen genaamd AWL. We hadden er ontzettend veel zin in! De eerste schooldag maakten we kennis met een nieuwe school waar wij vier maanden zouden blijven. De omgeving was helemaal anders. In plaats van een stedelijke campus waren de schietterreinen een paar honderd meter en in plaats van onze gekende promotie volgden we les in een internationaal detachement: Roemenen, Hongaren, Oostenrijkers, Canadezen, Litouwers, Turken en een enkele Amerikaan. Dat het een mooie groep zou worden, bleek tijdens de eerste uitgangsavond, georganiseerd door Poolse parrains en marrains, waar we kennis maakten met de lokale cultuur.
Na de ontdekkingsfase werd het tijd om lessen te volgen, voor even toch. Een grote nadruk werd gelegd op militair leiderschap en de huidige militaire conflicten, om zo toekomstige leiders klaar te stomen voor de actuele opdrachten. Later in het semester zouden nog een weekje ‘cybersecurity’ en ‘electronic warfare’ komen. Ook werd er sport gegeven in blokken van anderhalf uur. Er waren uitgestrekte sportterreinen en niet een maar meerdere, immens grote obstakelpistes. Naast de crossfit die wij ook kennen, probeerden ze ons de beginselen van gymnastiek bij te brengen.
Ons van geen onheil in de wereld bewust, gingen wij verder met ons in Polen te vestigen. Op ons kot, buiten de academie, was er een keukentje waar wij vaak samen kookten. We hadden net allerhande boodschappen gedaan voor de komende weken, toen we op 11 maart een schokkend bericht kregen: alle universiteiten werden gesloten en iedereen moest het gebouw verlaten omwille van het Coronavirus. Polen had enkele dagen daarvoor haar eerste besmetting gesignaleerd en niet gewacht met handelen. Eerst sijpelde nog wat goed nieuws binnen: internationale studenten zouden mogen blijven en AWL zou maar tot 20 maart sluiten. De volgende ochtend verwaterde al onze hoop: het internationaal semester sloot, iedereen werd aangeraden om naar huis te gaan. Op zaterdag 14 maart keerden wij op de laatste vlucht terug, net voor Polen zijn grenzen sloot. We waren klaar om vier maanden in Polen te verblijven en stonden na enkele weken al terug in Brussel. Spijt van onze deelname aan deze ERASMUS hebben we helemaal niet, het was gewoon een jammerlijke timing.
Wij begrijpen de ernst van de zaak en hoe Polen haar nationaal belang beveiligt. Door drastische maatregelen te nemen wordt de situatie snel ingedijkt. Laten we hopen dat ons land ook snel zal genezen!
Adjudanten KBO Vanhulle, Sels en Van Mullem op hun eerste dag in Polen.
Add new comment